یکی برای همه، همه برای یکی
 |
جانلوئیجی بوفون، کاپیتان بیانکونری، که در جریان دربی امشب با 974 دقیقه بدون گل خوردن به برترین دروازه بان تاریخ سری آ در بسته نگه داشتن دروازه تبدیل شد در این باره گفت:
امروز صبح کمی تب داشتم و با احساس خوبی از خواب بلند نشدم، اما نمی توانستم این بازی را از دست بدهم. به محض سپری شدن چهار دقیقه و شکسته شدن رکورد من بر روی دیدار تمرکز کردم تا مطمئن شوم که خود را پس از شکست سخت در مونیخ ریکاوری کرده ایم. خوشحالم که در این تیم بازی می کنم و رکورد متعلق به یوونتوس است، نه من. همچنین من خوش شانس بودم که به آن دست یافتم زیرا هم تیمی هایم تیم رقیب را از ایجاد شانس بازداشتند. آنها بسیار تلاش کردند تا تمام راهها را بسته و از من محافظت کنند.
بوفون در ادامه به موضوعی اشاره کرد و گفت:
من یکشنبه قبل در برگامو مقابل آتالانتا به فکر شکستن این رکورد افتادم. شما بعد از سه چهار بازی که گل نخوردم شروع به پرسیدن آن از من کردید که آیا یک جورایی عجیب بوده یا نه. صادق که باشم، من به رکوردهای فردی فکر نکردم چرا که همیشه خودم را به عنوان بازیکن تیم می دیدم، بعد متوجه شدم که این هم شگفت انگیز خواهد بود. این یک پاداش بود زیرا که هرچه بیشتر در مورد تیم فکر کنید بیشتر شانس دارید تا پاداش فردی بگیرید. در سن 38 سالگی هنوز می توانم خودم را در سطح بالا ببینم و این را متشکر خانواده ام، همه از والدین و خواهرانم تا شریک زندگی و بچه هایم هستم. وقتی در زندگی خصوصی خود شاد باشید می توانید از نظر حرفه ای خودتان را به جلو بکشید. هیچ رکوردی به فردی تنها تعلق نمی گیرد و نمی توانید خارج از گروه شماره یک باشید. بنابراین می خواهم تشکر کنم از....
نتو، برای آرامشی که به تمام تیم می دهد، هر زمان که درون دروازه می ایستد.
روبینیو، رهبری ساکت و صبور.
کیه لو (کیلینی) ، چرا که هیچوقت تا لحظه آخر پا پس نمی کشد.
کاسرس، برای غیرت مند بودن حتی در دشوارترین لحظات.
الکس ساندرو، زیرا دیدن او وقتی مدافعی را دریبل می کند لذت بخش است.
بارتزالی، او باید فوراً نمونه برداری و تکثیر شود.
بونوچی، برای کاریزمایش، با سری بالا و همیشه در خدمت تیم.
روگانی، زیرا توانایی گوش دادن کیفیتی بسیار نادر است
در ادامه :
استفان، که پاها و شش های این یووه است.
اورا، اگر او را نداشتیم، باید می خریدیم. خدیرا، همیشه درست ترین فرد در درست ترین موقعیت.
مارکیزیو، تنها بازیکنی با رنگ سیاه و سفید که من می شناسم.
پوگبا، چرا که فوتبال را زندگی نمی کند، اختراع می کند.
هرنانز، چرا که هر تیم به پیامبرش احتیاج دارد (توضیح مترجم: لقب هرنانز پیامبر است)
لمینا، کسی که به سادگی مردی از جنس یووه است.
پادوین، کسی که هرجا قرار بگیرد عملکردی فوق العاده دارد.
آسامواه، کسی که عشق اش به فوتبال بزرگ تر از هر مصدومیتی است.
استورارو، او می جنگد، زمین می خورد، دوباره بلند می شود و برنده می شود.
پریرا، زیرا خلاقیت نمک این ورزش است.
زاتزا، که متولد شد تا از هر موقعیت گلزنی کند.
موراتا، ما همیشه به او احتیاج داریم.
کوادرادو، زیرا هر زمان که شروع به دویدن می کند، انگار که می گوید اگه می تونی منو بگیر.
مانزوکیچ، اولین در حمله و اولین در دفاع.
دیبالا، اگر پیراهن شماره 21 بعد از (لیلین) تورام، (زین الدین) زیدان و (آندره آ) پیرلو به او داده شد حتما دلیلی وجود داشت.
و سرانجام مربی مان، برنده ای در معبد برندگان.
بوفون جام جهانی را بدست آورده و این تابستان فرصت این را دارد تا قهرمانی اروپا را نیز با تیم ملی ایتالیا به خانه ببرد.
حرف تازه ای به شما بگویم. فکر می کنم که این آخرین یوروی من باشد. تجربه های فوق العاده ای با تیم ملی داشتم و قهرمانی خارق العاده ای کسب کردم، که بسیار شبیه دیگری است. باید بگویم که حقیقتاً بسیار بدشانس بودیم که در دوره ی شش تا هشت ساله ی دست نیافتنی بودن اسپانیا، بسیار قوی بودیم.
«به اشتراک گذارید»
سینا گران«نگارنده اخبار»
ارتباط با نگارنده:
